Filmpjehttp://s82.photobucket.com/albums/j274/frenk150/pupthuis/?action=view&current=dag4rustdl2a008-1.flv

Maar het belangrijkste: Harry past in het roedel !!

Dat wil zeggen: de anderen accepteren hem, sommigen meer,

sommigen minder.

Vooral Jules moet in het begin niks van de kleine

druktemaker hebben, maar begint steeds meer bij

te draaien. Ook en vooral omdat Harry het spelen en

toenadering zoeken niet opgeeft, volhardend trotseert-ie

het gegrom en af en toe de blikkerende hoektanden die

Jules bij tijd en wijle demonstreert.....

Nu met 10 weken beginnen de andere roedelgenoten

het eigenlijk wel welletjes te vinden en eindelijk, eindelijk beginnen

ze de speelse, bijtgrage pup te corrigeren!

Mooi dat we wel van begin af aan het bijten in handen en

andere mensenonderdelen zijn tegengegaan, zodat-ie

alleeen z'n soortgenoten te grazen neemt !

Achteraf hebben we 'n lot uit de loterij !

Zo goed als die Harry luistert en volgt,

al mooi kan zitten op commando met 9 weken en

prima na ieder slaapje z'n kleine en grote boodschap

doet: in één woord: Fantastisch!!!

Dan is het zomaar in één keer zondagmorgen en gaan
we over 'n stille A2 richting het Noorden, om ons mannetje
op te gaan pikken. We nemen bloemen voor beide kenneleigenaren
mee én 'n pluchedalmatiër om het afscheid voor Elise te verzachten!

Het aftellen naar het afscheid en tegelijkertijd de verwelkoming is
begonnen; moeilijk voor zowel Bas en Elise, als voor ons....

Elise en Bas stemmen gelukkig toe en daarna

begint het lange wachten met iedere avond op de Saguna-site

zitten staren naar de lekkere foto's van het nest van die dag !